Για να δούμε πώς λειτουργεί το σύστημα:
1. Οι ελληνικές τράπεζες ανακεφαλοποιήθηκαν με αιματηρές θυσίες του ελληνικού λαού, προκειμένου έτσι να διασωθούν και να μπορούν να κυνηγούν με κατασχέσεις και πλειστηριασμούς τους πολίτες που τις έσωσαν.
2. Μετά τη διάσωσή τους, πωλούν τα δάνεια σε αλλοδαπές εταιρείες (funds) που στην ουσία οι τράπεζες βρίσκονται από πίσω, και η πώληση αυτή επιλέγεται να γίνει με το Ν.3156/2003 που ορίζει ατέλεια σε φόρους, αντί του Ν.4354/2015 που προβλέπει φόρους και τέλη σε βάρος των funds/τραπεζών.
3. Τα funds ορίζουν στην Ελλάδα διαχειρίστριες εταιρείες (Intrum, Cepal, doValue), στις οποίες επίσης συμμετέχουν οι ελληνικές τράπεζες, και πάλι με βάση το Ν.3156/2003 ο οποίος όμως δεν ιδρύει νομιμοποίηση των εταιρειών αυτών για τη διαχείριση των δανείων.
4. Από τη διαδικασία εφαρμογής του Ν.3156/2003, το ελληνικό δημόσιο έχει απώλεια 58 δις ευρώ που θα όφειλαν να καταβάλουν τα funds (στην ουσία οι τράπεζες), εάν οι μεταβιβάσεις των δανείων γίνονταν με βάση το ν.4354/2015.
5. Ήδη εκδόθηκε σωρεία δικαστικών αποφάσεων (πχ ΑΠ 822/2022), που προς τιμή τους οι δικαστές αυτοί έκριναν ορθώς ότι οι διαχειρίστριες εταιρείες δεν νομιμοποιούνται.
6. Το ζήτημα κρίθηκε τελικά στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου στις 26-1-2023.
7. Η κυβέρνηση είχε προαναγγείλει την υπέρ των funds /τραπεζών απόφαση.
8. Και τελικά, μέσα σε 10 ημέρες, η απόφαση της Ολομέλειας του ΑΠ είναι –όπως φημολογείται – μετά και τη θετική εισήγηση της Αντεισαγγελέως ΑΠ, υπέρ των funds, ανοίγοντας το δρόμο για τη σωρεία των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών, συμβάλλοντας έτσι επί της ουσίας στην εθνική απώλεια των 58 δις ευρώ.
Όποιος λέει ότι καθυστερεί η απόδοση της δικαιοσύνης, ψεύδεται ….
Όποιος διαδίδει ότι δεν υπάρχει κυβερνητική παρέμβαση στο έργο της δικαιοσύνης, ψεύδεται…
Το θέμα θεωρώ ότι πρέπει να κριθεί από τα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια.
Η κατάσταση είναι άκρως επικίνδυνη, σε βάρος των Ελλήνων πολιτών και του Ελληνικού Δημοσίου.
Ντόρα Κρητικοπούλου